Laura i Amelka- moje dwa SZCZĘŚCIA

Jestem mamą dwóch wspaniałych córeczek, które samotnie wychowuję: starsza z nich to 13-letnia Amelka, która urodziła się z autyzmem atypowym, nadpobudliwością psychoruchową z dekoncentracją uwagi, zaburzeniami integracji sensorycznej, skoliozą oraz wadą wzroku, natomiast młodsza córeczka 5-letnia Laura z całościowymi zaburzeniami rozwoju, mutyzmem wybiórczym, zaburzeniami integracji sensorycznej oraz hipotonią mięśniową.

Laura uczestniczy w zajęciach z logopedą, w terapii pedagogicznej, zajęciach gimnastyczno-ruchowych oraz basenie. Wszystko to dla poprawy umiejętności społeczno – komunikacyjnych i nawiązywania relacji społecznych. Córka przejawia trudność z nawiązaniem kontaktu wzrokowego, czuje duży niepokój, gdy ma się odezwać w nieznanym sobie miejscu i otoczeniu, szczypiąc przy tym swoje przedramiona. Jest także nadwrażliwa na dotyk, zapach, dźwięki z otoczenia lub tłum ludzi, nie lubi zmian, które są zaskoczeniem, nie lubi być w centrum uwagi.

Amelka wymaga pomocy w nauce z każdego przedmiotu. Pomagam jej zrozumieć polecenia, czytam i tłumaczę trudniejsze zagadnienia, włączam filmiki edukacyjne, które zobrazują dane zadanie. Muszę nieustannie asystować przy tych zajęciach. 

Jestem i wspieram je wyjaśniając otaczający świat, który jest przez nie inaczej odbierany. Obie wymagają mojej pomocy w najzwyklejszych czynnościach pielęgnacyjnych. Mierzenie się z czymś czego nie widać, a co wpływa na codzienne funkcjonowanie bywa bardzo trudne, wywołuje komentarze otoczenia, czasem oceny. 

Moje samotne macierzyństwo to trud, ale i radość z każdego dnia, gdy kończąc go tulę do siebie moje dwa szczęścia.

Z Państwa pomocą Amelka i Laurka mają szansę uczestniczyć w turnusie rehabilitacyjnym i zajęciach usprawniających funkcjonowanie w spectrum autyzmu i niepełnosprawnością sprzężoną. Bez ludzi życzliwych i o otwartych sercach to się nie uda. Jako matka pragnę zwrócić im dziecięcą radość. Myślę, że autyzm warto poznać, a nie oceniać!

Amelka i Laurka ciężko pracują, aczkolwiek wciąż wymagają ogromu wsparcia. Dziewczynki, jak wszystkie dzieci chciałyby jak najwięcej czasu spędzać na zabawie, ale niestety dla nich dzieciństwo to również harmonogram wielu zajęć i terapii wspomagających ich rozwój. Sama nie jestem w stanie ponieść tak ogromnych kosztów związanych z rehabilitacją i terapią dostosowującą córki do społeczeństwa. Dlatego też zwracam się z ogromną prośbą o pomoc w zebraniu potrzebnej kwoty do uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych i terapii moich dziewczynek. 

Nawet jedna złotówka może zmienić świat każdej z nich, a dobro tak wywołane zacznie zataczać coraz szersze kręgi, a pewnego dnia wróci do Darczyńcy. Wierzę, że to tak właśnie działa...